De World Baseball Classic is het eerste toernooi waarin ook (prof)spelers uit de Major League Baseball (MLB) meedoen. Zo ontbraken deze spelers in het verleden altijd op de Olympische Spelen omdat deelname aan het toernooi hun door hun clubs werd verboden, omdat het niet paste in het seizoen van de Major League clubs. Tot 1998 was het wereldkampioenschap honkbal enkel voorbehouden voor amateursspelers, maar ook hierna stond de MLB ook hier niet toe dat hun (belangrijkste) spelers hieraan deelnamen.
Nadat in 2011 het laatste WK-toernooi werd georganiseerd werd de winnaar van de WBC 2013 ook als de nieuwe wereldkampioen aangemerkt. Hierna werd deze titel vergeven in het vierjaarlijkse toernooi WBSC Premier 12 die in 2015 voor het eerst werd georganiseerd.
De eerste WBC werd aangekondigd in 2005. Eigenaars, voornamelijk New York Yankees' eigenaar George Steinbrenner, waren bezorgd dat een van hun sterspelers een blessure zou oplopen tijdens dit internationale toernooi. Dit was trouwens ook een zorg van de baseball-unie, maar hun doel was de dopingcontroles in te voeren in dit toernooi. Uiteindelijk werd een deal bereikt over een speler-verzekering en een standaard dopingcontrole.
De eerste editie van dit toernooi vond, met een jaar uitstel, plaats in 2006, het tweede werd in 2009 gespeeld. Aan beide edities namen dezelfde zestien landen deel.
De derde editie van dit toernooi vond plaats in 2013. Voor het toernooi van 2013 liet de IBAF de twaalf landen die op de editie van 2009 ten minste een wedstrijd hadden gewonnen direct toe tot de deelnemende zestien. De vier landen die geen enkele wedstrijd hadden gewonnen (Canada, Panama, Taiwan en Zuid-Afrika) moesten met twaalf daartoe uitgenodigde landen kwalificatiewedstrijden spelen voor vier plaatsen bij de laatste zestien. Canada en Taiwan slaagden erin zich alsnog te plaatsen. Brazilië en Spanje kwalificeerden zich voor hun eerste deelname aan de WBC.
Voor de editie in 2017 waren de twaalf landen die in in het toernooi van 2013 in de eerste ronde als 1e, 2e en 3e eindigden in hun groep direct gekwalificeerd voor het hoofdtoernooi. De vier landen die als 4e eindigden (Australië, Brazilië, Mexico en Spanje) konden zich, samen met twaalf andere landen, proberen te plaatsen via kwalificatie. Australië en Mexico slaagden hierin. Colombia en Israël plaatsten zich hierbij voor de eerste keer.
San Diego
Japan
Cuba
Zuid-Korea
Dominicaanse Republiek
Puerto Rico
.svg){kind=small}
· 
· 
